İŞGÜZARLIK BENİMKİ

İşgüzarlık benimkisi…
Sen say ki,
Adam akıllı bulmuşum kafayı
Tüttürmüşüm denize karşı
O tek cigarayı
Unutmuşum…
Neyim varsa, emanetçi Memed’de
Anahtarı denize savurmuşum

İşgüzarlık benimkisi…
Oldum olası adam ol dedi birileri
Ben de istedim ne yalan söyleyim
Kolalı gömlekli memur olup
Evimde rahatça ölmeyi
Ama…
Şu martılar yok mu
Ya şu sığırcık kuşları
Öyle uçarıydılar ki
Çeldiler fikrimi en ince yerinden
O gün bugündür
Boğazın bu yakasında
Şu gördüğün banklarda
Kimsesiz ama onurlu
Gazeteye sarılı ucuz bir şarapla
O dırdır etmeden, ben ekmek getirmeden
Geçinip gidiyoruz işte
Say ki adammışım
Söylenmemiş bir aşkı
Dilime dolamışım…

İşgüzarlık benimkisi…
Beni buralarda boyacı diye bilirler
Ben hep, yaşar gibi boyarmışım…

Geçenlerde süslü Nebahat abla
Burun kıvırdı geçerken bana
Önce burkuldum
Sonra hicranlı bir hırsla
Hayata küfür savurdum
Süslü Nebahat işte, kusur sayılmaz
Gözü vardı gençliğimde
Bozuluyordur belki de
Abla dediğime
Gülme öyle bıyık altı hemen
Biz de genç olduk oğlum
Bizimde bıyıklarımızın terlediği yıllar
Briyantinli saçlarımızın olduğu zamanlar
Yok muydu sanıyorsun
Aldanıyorsun…

Bu banka doğurmadı ya anam beni
Bu sahil sonradan belledi ismimi
Önceleri martılara ekmek ufalardım
Sonra aşklarımı anlattım
Arkasından terkler kalan acılar
Ve böyle kalakaldığım yalnızlıklar

İkinci karım adam eder sandım
Züleyha… Güzel kadındı
Hayat her zaman baltaydı
Sap olamadım anlayacağın
Bir çöp bile alamadım
Sırtımdaki kaban
Rahmetli Demiryolcu Hasan ağabeyin
Adı gitti dostluğu sırtıma baki kaldı
Gülme dedikse, ağlama be oğlum
Nesine gülelim, nesine kederlenelim
Hayat işte…Boşverr…

İşgüzarlık benimkisi…
Latife için mektup göndersen
Postacılar ayağıma kadar getirirler…
Kime sorsan buralarda
Beni parmakla gösterirler…


(Savaş Dinçel'in okumasını isterdim :( )