GÖNÜL KOYMA

Düşmedim say geceden sabaha
Koynundan yıldızın parlağına
Ve sarılmadım yeniden yalnızlığa
Serildiğin pazarlıklarda
Dinle kuşların kanatlarına
Yakıştırdığım güzü
Süzgün durma
Hele de bundan sonra
Sakın ağlama

Aynada duran o yüz benim
Gözlerindeki de
Sade yanında değilim
Uzak bir yol koydum aramıza
Çıkma bir gece yola
Heves etme yeniden yanıma
Üzülme
Hele de hiç yeltenme
Ezilen ruhuma yalvarmaya

Bir zamandı geçti de
Adım geçtiğinde eski karım de
Bir yaprak sarardı oynaya güle
Yaprak olasım gelirdi
Diyerek hatırla beni sevdiğini
Kırılma
Hele de gönül koyma
Bıraktığımda yadıma