Yar dedilerdi ne bileyim ayrılacak bütünüm
Yüzünde pür telaş babamı rüyam da görürüm
Bir elimde cınga canıma dair, gözümde son fer
Perde perde gönül gözüm, hayat önümden geçer
Sersefil bir seyyah olsam şu deniz yolunda
Yırtsam çarşafmış gibi kaderi tırnaklarımda
Bir oğulda atsa kalbim düşsem de ateş-i akla
Dinletsem kuytuya saklanan bülbül-ü şeydayla
Ne dumanı eksilir şu eğilmez çekilmez dağların
Ne yol düşünür ziyanına mani olur deli çağların
Kir pas içinde süründükçe üreyen eşkıyaların
Elinde oyuncaktır kırlangıçlar soysuz kavgaların
Dağıtın şu dumanı kör gözümün önünden yeter
Beteri gelecek korkarım bu günden daha beter…
12 Şubat 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder