Yorgunluk

Özlemişim koyu yeşil duvarlarını
Ve tozu alınmış dolapları
Havalandırma zamanı gelmiş salonu
Kuşların konduğu pervazları
Yaşayan bu evi
İçine girişinle…

Sesini koy şu tablodaki denizin kıyısına
Ve gülüşünü iliştir vazoda kuruyan güllere
Elinin sıcaklığı ısıtsın çay bardaklarını
Ve kan kırmızı bir demle, demle
Sohbetinle bu evi
İçine gelişinle…

Konuğu ol evimin
Varsın girme koynuma
Sarılma sensiz eğik kalan boynuma
Ve yorma artık bu yorgun evi
Çekip gidişlerinle…