2 Şubat 2008 Cumartesi

GÖRMEDEN SENİ BİLEN

Kar tanelerinin o şekillerine sığan
Kaybolacağı besbelli güzelliklerinde
Yine de üşenilmeden nakkaşlarınca
Emek verdiği ak yüzlerinde
Saklısın…

Yahut biriken her damlasında yağmurun
Gözyaşlarının tuzunda hayatın anlamı
Gururun geride bırakışlarında acıları
Yangınlara faydasız serpintilerinde
Saklısın…

Saklandığın her atom isminle yön bulur
Çarpışmadan, karıştırmadan yolunu
Benim onları kafa kafaya vuruşturan
Senin yarattığınım ben, elimde olmadan
Akıllıyım…

Sözde kalan bir aklım var ya beynimde
İki lobun bir yerlerinde sinirlerimde
Et parçasının görünmeyen yerlerinde
İçine kullanmam için bana bıraktığın
Aklım…

Gözlerimin ışıltısına rağmen saklandığın
Göremediğim aklım gibi sana inandığım
Bir sen varsın kafamın derinlerinde
Kalbimin her vuruşunda ismini söyleyen
Aşkım…

Beni bilmeden beni bilenler dediklerinden
Ayrı gayrı durmaktan imtina ediyorum
Onlarla yaşayamıyor onların dışında
Bırakamıyorum bana verdiğin ismimi
İnsan…

Hatalarımı biliyorum eksikliklerimi de
Seni sevdiğim gibi sevildiğimi biliyorum
Ellerinde olgun bir başağın çiçeği gibiyim
Öğüteceğin zamanı sessizce bekleyeceğim
Un ufak et beni…

Yeniden verdiğin her şeklimi seveceğim…

Hiç yorum yok: