TUTUN

Velev ki unutmuşsun
Sen kimsin ben yanında neyim
Hatta kırılmış iki elim
Bileklerim düşmüş
Ekmek teknemin önünde
Aşımız suyumuz kesilmiş
Tüketmişiz hayatı
Olsun be cancağızım
Canımız içimizde ya
Huzurumuz
Düşüp dizinin üzerine
Kanına karışan gözyaşıyla
Yüzümüze bakan bebemizde

Velev ki bitivermiş gün
Yağı tükenmiş kandilimin
Hatta kurt inmiş
Dağ başındaki hanemin önüne
Göz gözü görmese de
Bekle merhamet sahibinin
Güven cemaliyle güleceğine
Zifiri gecenin bağrına saplamaz mı
İki yüzü keskin hilalini
O ay aydınlatmaz mı şerri
Kesme ümidi cancağızım
Yüzümüze takılır
Bebemizin gözündeki yaş
Dizinden akan kan
Değilmi ki içinde duran can
Bir oğulun ela gözlerinde

Tükenen ümidin
Ne kadar büyük olsa da
Çift bozandan olma
Bitirme…
Bırak gözüne toz dolsun
Kalbinin kırıklarına sar yaşlarını
Göm gitsin kahrını
Gördüğün ilk denizin esen yellerine…