KARABASAN

Aldırma uykusuzluğuma şafak
Sen ister doğ ister doğma
Ha batmış gün ha batacak
Kalmam, varlığıma aldanma

Soğuk işlese iliklerime
Yahut sular yürüse üzerime
Şah damarı kadar hayattayım
Atarsa tepemin tası bir zaman
Onu da ellerimle koparıp atarım

Kolay mı bu kadar vazgeçmek
Aşk mı yoluma dikilen ağlayış
Kafeste çırpınan kuş mu yaşamak
Yahut suya dalan göz mü boğulmak

Karga tulumba tutun kanatlarımdan
Yolun kaç ak varsa saçımın karasından
Çekilin önümden çıkarın karabasandan
Atayım uykumu kirpiğimin arasından

Sığırtmaç olasım var bu saatten sonra
İş bu saat hayatın son vakti bile olsa
Dağ taş deniz tuzu ter buradan bana
Yeter süründüğüm yol verin vatanıma…